NDT Bobath (ang. Neurodevelopmental Treatment

Interdyscyplinarna metoda neurorehabilitacji zapoczątkowana w latach czterdziestych XX wieku, przez małżeństwo Bobath – fizjoterapeutkę Bertę i neurologa Karela.

Pierwotnie przeznaczona dla dzieci urodzonych przedwcześnie i niemowląt z nieprawidłowo wykształconym Ośrodkowym Układem Nerwowym, z biegiem czasu zyskała popularność również w rehabilitacji dorosłych. Metoda NDT Bobath skierowana jest przede wszystkim do najmłodszych pacjentów z podwyższonym progiem wrażliwości sensorycznej i ruchowej oraz cierpiących na zaburzoną asymetrię złożeniową. Efektem wadliwie funkcjonującego Ośrodkowego Układu Nerwowego u najmłodszych pacjentów są:
– zaburzenia we właściwym odczuwaniu ciała,
– problemy ze stabilizacją,
– trudności z zachowaniem płynnych, symetrycznych ruchów,
– zmiana napięcia ciała (od zbyt wysokiego do nadmiernie obniżonego)
– brak koordynacji w kontroli poszczególnych części ciała,
– przerosty, przykurcze oraz nieprawidłowa rotacja.

Rehabilitacja metodą NDT Bobath opiera się o pracę indywidualną, dobraną ściśle do potrzeb rozwojowych, psychologicznych i fizjologicznych. Neurorehabilitacja to reagowanie na potrzeby pacjenta, korygowanie kierunku i płynności ruchów oraz wsparcie stabilizacji.

Decyzja o rozpoczęciu rehabilitacji najmłodszych dzieci metodą NDT Bobath oparta jest na porównaniu obserwacji rozwoju niemowlęcia z bazą wy – skalą rozwojową stworzoną na podstawie obserwacji tempa i etapów rozwoju poszczególnych umiejętności u reprezentacyjnej grupy niemowląt i noworodków. Skala rozwojowa metody NDT Bobath określa:
Moment kontroli głowy w symetrii na występujący około 3 miesiąca
Obrót plecy – brzuch pojawiający się pomiędzy 2 a 5 miesiącem

Samodzielne siadanie pomiędzy 6 a 8 miesiącem a początki samodzielnego chodzenia pomiędzy 12 a 18 miesiącem. Przy decyzji o podjęciu neurorehabilitacji metodą NDT Bobath Należy pamiętać, że każdy rozwija się w indywidualnym tempie i podstawą do prawidłowego rozwoju jest stworzenie optymalnych warunków i środowiska. Bardzo istotną rolę w procesie rozwoju i neurorehabilitacji odgrywają rodzice i opiekunowie. Aktywny udział opiekunów to jedna z podstawowych elementów skutecznej terapii. Cechą odróżniającą metodę NDT Bobath jest indywidualne podejście do pacjenta. Neurorehabilitacja NDT Bobath, w przeciwieństwie do pozostałych metod rehabilitacji, nie polega na zastosowaniu konkretnych ruchów, ale wsparcie samodzielnej nauki i utrwaleniu nabytych umiejętności. Terapeuta, reagując na potrzeby koryguje ruch, nadaje odpowiedni kierunek i wspomaga stabilizację kończyn. NDT Bobath skupia swoje działania na dostarczeniu małemu pacjentowi właściwych i zróżnicowanych odczuć sensorycznych i ruchowych. Tempo i rytm ćwiczeń są sprawą bardzo indywidualną. NDT Bobath nie jest metodą zamkniętą, cały czas jest rozwijana, zarówno dzięki nowym możliwością technoloiogicznym, jak również rozszerzonemu zakresowi badań noworodków i niemowląt. Neurorehabilitacja metodą NDT Bobath jest powszechnie uznana za bezpieczną i akceptowaną w środowisku medycznym, bez wyraźnych przeciwwskazań.